Eιναι παλι ξημερωματα
και το φως μπαινει απο τις γρυλιες
Ομως η καρδια δεν ειναι στο πατωμα
Την νιωθω τωρα.
Δεν κοιμαμαι.
Εισαι διπλα μου και με χαιδευεις
εκει στον λαιμο
που με κανει και ανατριχιαζω.
θελω να με αγγιζεις συνεχεια..
Ισως
γιατι εχεις τα ομορφοτερα χερια
που εχω δει ποτε μου.
Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου